Onderzoek: 45% van de sociale huren kan omhoog

Balans?

Deloitte heeft drie begrippen naast elkaar gelegd:

• De huur die voor een woning gevraagd zou kunnen worden op basis van de staat, grootte en locatie van de woning (markthuur);
• De huur die voor een woning gevraagd zou kunnen worden op basis van het inkomen van de huurder (inkomenshuur);
• De daadwerkelijke huur die huurders betalen (contracthuur).

Maar bij een klein gedeelte sociale huurders zijn deze drie begrippen in balans. “Dat wil dus zeggen dat slechts ca. 3% van de huishoudens in een sociale huurwoning een bij het inkomen passende huur betaalt én waarbij de betaalde huur ook in evenwicht is met de waarde van de woning” schrijft Deloitte. Bijna de helft van alle sociale huurders (45%) heeft een relatief lage huur ten opzichte van wat de woning eigenlijk waard is én wat zij kunnen betalen. Dit zijn goedkope scheefwoners. Er is ook een flinke groep (23%) die eigenlijk te veel huur betaalt ten opzichte van hun inkomsten; dit zijn dure scheefwoners.

Huurpotentieel

Er is dus een grote groep sociale huurders die eigenlijk meer voor hun huurwoning zou kunnen betalen; het totale verschil tussen wat er betaald wordt en wat er gevraagd zou kunnen worden is volgens Deloitte 5,3 miljard euro. Deloitte wil met het onderzoek niet zeggen dat huurders ook meer zouden moeten gaan betalen, maar het geeft wel inzicht in de scheefwoonproblematiek waar de sociale huursector mee te maken heeft. Ook laat het zien dat de sociale huursector niet alleen via huurtoeslag wordt gesubsidieerd, maar ook door korting op de huur. Deloitte raadt de overheid en woningcorporaties aan om gezamenlijk te kijken hoe de sociale huurwoningen die er al zijn optimaal benut kunnen worden en wat voor nieuwbouw er het beste gebouwd kan worden om aan de vraag te voldoen.