Is de sociale huurwoning te duur geworden?
Sociale huur is bedoeld voor de mensen met lagere inkomens. Mensen die het niet breed hebben, geen buitensporig consumptief gedrag vertonen - kortom, mensen die elk dubbeltje drie keer om moeten draaien. Dan zou je denken dat door een sociale huurwoning te huren, ze genoeg geld overhouden om normaal van te kunnen leven. Af en toe kleding kopen, de basisboodschappen kunnen doen. Maar nee. Volgens OTB, een onderzoeksbureau opererend vanuit de TU Delft, zijn er honderdduizenden huurders die elke maand nog steeds zoveel huur moeten betalen dat ze niet genoeg geld overhouden om de normale wekelijkse uitgaven te kunnen bekostigen.
Sociale huur
Het OTB berekende wat een persoon minimaal kwijt is aan de primaire levensbehoeften, ook wel maatschappelijk aanvaardbare consumptiepatroon genoemd. Vervolgens werd er bij huurders van sociale huurwoningen gekeken naar hun uitgavenpatroon en de kosten van de huur. In 2009 bleek vervolgens ruim een derde (37%) van de sociale huurders zo weinig geld over te houden dat ze hun huur niet konden betalen. Anders gezegd: maar liefst 855.000 huurders zaten te krap bij kas om een 'minimaal' bestedingspatroon te kunnen bekostigen. De sociale huur is voor deze groep mensen dus gewoon nog te duur. Hoe sociaal is die huur dan nog, vraag je je af.
Bestedingspatroon
Er zijn nog geen concrete cijfers bekend over 2010 en de jaren erna, maar aangenomen kan worden dat sinds het ontstaan van de crisis de meeste bewoners van sociale huurwoningen het niet veel beter hebben gekregen, eerder zelfs slechter. Wellicht dus dat inmiddels zo'n 1 miljoen mensen moeite hebben om in hun dagelijkse basisbehoeften te voorzien. Een schrikbarend aantal, zeker voor een land waar welvaart een vanzelfsprekendheid lijkt te zijn geworden.
Voorwaarden huurtoeslag
Het enige directe hulpmiddel wat eventueel wat lucht zou kunnen bieden aan deze sociale huurders is de huurtoeslag. Misschien dat een aanpassing van deze toeslag ervoor kan zorgen dat een deel van de huurders in ieder geval genoeg geld opzij kan leggen om te kunnen voorzien in de basisbehoeften. Dat is toch wel het minste wat kan worden verwacht van de politiek in Nederland.