Doorstroom huurwoningen ver te zoeken

Die doorstroming wordt echter gefrustreerd door een aantal zaken. Allereerst de aarzeling om te kopen. In een sfeer waarin het kopen van een eigen huis als iets positiefs wordt gevoeld, zullen meer huurders de stap wagen naar een aankoop. De laatste tijd is die sfeer niet bepaald positief, waardoor veel huurders niet overwegen om een huis te kopen. Daar speelt ook de onzekerheid over de eigen financiële toekomst een rol: wie bang is om zijn baan te verliezen gaat liever geen grote financiële verplichting als het kopen van een huis aan.

Als huurders al wel zouden willen kopen, dan hebben ze nog te maken met de banken. De geldverstrekkers zijn veel strenger geworden met het uitlenen van hypotheekgelden, waardoor men minder mogelijkheden heeft om te kopen.

Meer huurders blijven dus in hun huurwoning zitten, waardoor de doorstroom ook op de huurmarkt stokt.

Bovendien is er de inkomensgrens voor sociale huurwoningen, waardoor huurders minder gelegenheid hebben om betaalbaar te verhuizen. Ook dat zorgt ervoor dat men blijft zitten waar hij zit, wat tot gevolg heeft dat er veel minder sociale huurwoningen vrijkomen dan voorheen.

Voor de regio Amsterdam zijn hierover cijfers gepubliceerd. Het aantal vrijgekomen sociale huurwoningen bereikte vorig jaar een dieptepunt: 13.900 woningen kregen een nieuwe huurder, tegen 14.700 in 2009 en zelfs 16.700 in 2006. Tel daarbij op dat er minder nieuwe huurwoningen gebouwd worden (2.750 minder dan in 2006), en het is duidelijk dat er veel minder woningen vrijkomen voor huurders. Daardoor moet een woningzoekende nu een half jaar langer wachten op een huurwoning, vanaf het moment van inschrijving, dan een jaar geleden. De wachttijd is in Amsterdam opgelopen tot maar liefst acht jaar.